خوابیدن با لنز، عوارض، خطرات و مضرات آن بر چشم!

1,1K

خوابیدن با لنز، عوارض، خطرات و مضراتی بر چشم دارد که دانستن آن برای همه کاربران این محصول ضرورت دارد. کسانی که مایل و یا مجبور به استفاده از لنز هستند باید به نکات بهداشتی ومراقبتی خاصی توجه کنند. چراکه عدم آگاهی در استفاده از این محصول، تبعاتی دارد که گاهی جبران‌ناپذیر است. در این نوشته دقیقاً به همین موضوع پرداخته می‌شود.

نظر پزشکان متخصص چشم درباره خوابیدن با لنز

در ‌سال‌های ابتدایی مرسوم شدن استفاده از لنز، سازمان غذا و داروی آمریکا یعنی  FDA بعد از تأیید لنزهای تماسی مخصوص شب، اعلام کرد این لنزها را می­توان به مدت دو هفته درچشم باقی­ گذاشت. اما در زمان کوتاهی بعد از اعلام این موضوع چشم پزشکان متوجه موضوعی شدند. اشخاصی که از لنزهای تماسی مخصوص شب استفاده می­کنند بیشتر از بقیه به عفونت‌های چشمی مبتلا می­شدند. اعلام این مسئله از طرف محققان و چشم‌ پزشکان باعث شد که سازمان غذا و داروی آمریکا درباره پوشیدن لنز تماسی در شب تجدید نظر کند. این سازمان زمان استفادۀ شبانه روزی از لنزها را تا 72 ساعت کم کرد. همچنان پزشکان متخصص چشم عقیده دارند که کلاً خوابیدن با لنزهای تماسی حتی محصولاتی که به صورت شبانه روزی طراحی شده‌اند، مضر و خطرناک است. پس افرادی که چند بار خواسته و یا ناخواسته بدون خارج کردن لنز خوابیده­اند و دچار هیچ مشکلی نشده­اند، نباید تصور کنند که خوابیدن با لنز هیچ زمان دیگری برای آنها مضر نخواهد بود. این کار می­تواند خطرات و مشکلات عدیده­ای به وجود بیاورد که باعث صدمات جبران‌ناپذیری شود.

خطرات خوابیدن با لنز چشم

خوابیدن با لنز تماسی از جنبه‌های زیر سلامت چشم شما را تهدید می‌کند:

قرنیه در شب، محیط مناسب برای رشد ‌باکتری‌ها: طبق نظر محققان بهترین محیط برای رشد ‌باکتری‌هایی که می­توانند قرنیه را درگیر بیماری کنند، محیط­ های تاریک ومرطوب هستند. محیط‌هایی که فشار اکسیژن در آنها کم است. این شرایط دقیقا مشابه شرایطی است که هنگام خواب در قرنیه وجود دارد. ‌پلک‌های بسته باعث ایجاد یک محیط تاریک و مرطوب شده که سطح اکسیژن آن به‌شدت کاهش پیدا می‌کند. درنتیجه این فضا یک محیط مستعد باکتری‌هایی است که سلامت چشم را به خطر می‌اندازد. در این شرایط وجود جسم خارجی در چشم، احتمال تجمع باکتری‌ها را دوچندان می‌کند.

ایجاد ترک‌های خطرناک در سطح قرنیه: در طول روز قرنیه و سطح شفاف جلوی چشم به اکسیژن دسترسی دارند. اما در طول شب که پلک‌ها بسته­اند، اکسیژن کمتری به قرنیه می­رسد. وجود لنز باعث می­شود آن اندک اکسیژن نیز کمتر و کمتر شود. دراینگونه مواقع قرنیه متورم شده و ترک‌های کوچکی در سطح چشم ایجاد می­گردد. اگر عوامل بیماری‌زا ازاین ترک‌ها وارد چشم شوند باعث ایجاد عفونت می­شوند. ‌عفونت‌های چشمی حتی اگر درمان شوند ممکن است زخم‌هایی از خود برجای بگذارد که باعث از بین رفتن بینایی می‌شود.

تجمع بافت‌های مرده در زیر لنز: در طول شب و هنگام خواب ‌باکتری‌هایی که ممکن است به سطح لنز چسبیده باشند، فرصت پیدا می‌کنند که به ایجاد عفونت در چشم‌ مشغول شوند. این باکتری‌ها بعد از این که درمحیط مورد نظر جای گرفتند به سرعت شروع به تغذیه از قرنیه می­کنند. بافت‌های مرده و‌ سفید رنگی که ازتغذیۀ باکتری‌ها به‌جا می­ماند روی سطح چشم انباشته می­شوند. این ‌بافت‌های مرده باعث ایجاد زخم و خراش دائمی به روی قرنیه می­شوند. وجود لنز به ایجاد این شرایط کمک می‌کند.

ایجاد زخم و خراش در قرنیه: گاهی استفاده مدام از لنز به عنوان یک جسم خارجی، باعث ایجاد خراش بر روی قرنیه می‌شود.  زخم و خراش‌های ایجاد شده به روی قرنیه، مدخلی ‌می‌شود برای ورود باکتری‌های مضر به درون چشم. ورود باکتری‌ها باعث عفونت شده و این عفونت می­تواند باعث آسیب جدی به چشم شود و حتی در مواردی باعث از بین رفتن همیشگی بینایی شخص می­شود.

سندرم خشکی قرنیه: یکی دیگر از مشکلاتی که خوابیدن با لنز آن را تشدید می­کند، خشکی چشم است. استفادۀ طولانی مدت از لنز دائمی باعث می­شود که چشم به سندرم خشکی دچار شود. هنگامیکه شما شب در زمان خواب لنز را خارج نمی­کنید، درواقع به روند پیشرفت این سندرم کمک کرده‌اید.

همچنین بخوانید: علائم ضعیف شدن چشم چیست؟

آنچه بعد از خوابیدن با لنز باید انجام دهید!

گاهاً ممکن است ناخواسته هنگام خواب فراموش کنید که لنز را از چشمتان خارج کنید. به محض اینکه متوجه این موضوع شدید، اقدامات زیر را انجام دهید:

لنز را از چشم خود بیرون بیاورید. اگر درحین خارج کردن لنز متوجه شدید که لنز ظاهراً چسبیده و به سختی خارج می­شود، عمل بیرون آوردن لنز را متوقف کنید. در این طور مواقع می­توانید چند قطره از محلول استریل چشمی را درون چشم خود بچکانید، سپس چند بار پلک بزنید و دوباره  تلاش کنید تا لنز را خارج کنید. بعد از جدا کردن لنز بهتر است اجازه بدهید چشمتان حداقل تا بیست وچهار ساعت استراحت کند. استفادۀ مجدد از لنز را به بعد از بیست و چهارساعت موکول کنید.

همچنین بخوانید: برای تقویت چشم چه بخوریم؟

شایع ترین نشانۀ مشکلات چشمی، قرمزی و سوزش است. همینطور ترشح و آبریزش چشم نیز می­تواند از نشانه­ های عفونت چشمی باشد. یکی دیگر از علائمی که ممکن است نشان‌دهندۀ عفونت چشم باشد، کاهش بینایی و تاری دید است. در مواقعی که بعد از خارج کردن  لنز از درون چشم احساس تحریک چشم همچنان باقی مانده به چشم‌پزشک مراجعه کنید.

با دیدن نشانه‌های عفونت چشمی و در مراجعه به پزشک، حتماً لنزهای خود را همراه داشته ­­باشید. پزشک با کشت باکتری‌هایی که ممکن است به لنز چسبیده باشند، اطلاعات مهمی به‌دست می‌آورد. این اطلاعات می­تواند کمک کند که روند درمان شما سریع‌تر وبا کیفیت بهتری انجام شود.

دقت کنید که با مراقبت و استفاده صحیح از لنزهایتان احتمال آسیب به شدت کاهش پیدا خواهد کرد و شما با اطمینان خاطر بیشتری می‌توانید از لنزهایتان استفاده کنید.  

همچنین بخوانید: قیمت عینک طبی؟