تاریخچه عینک
تاریخچه عینک داستان طول و درازی دارد که تحول بزرگی در زندگی بشر ایجاد کرده. اما امروزه دیدن افرادی که عینک به چشم دارند به قدری طبیعی است که نمی توان تصور کرد یک زمانی عینک وجود نداشته.
عینکها ابزاری هستند که بینایی را بهبود میبخشند و با تجویز پزشک خریداری میشوند. علاوه بر این عینک امروزه به یکی از اکسسوریهای زیبایی در دنیای مد و فشن بدل شده است و برخی از آنها نه برای تصحیح بینایی بلکه برای زیبایی استفاده میشوند.
متخصصان بسیاری نیز هم در حوزهی پزشکی و بینایی، هم در حوزهی زیباییشناسی وجود دارند که به افراد کمک میکنند که از هر نظر بهترین انتخاب را داشته باشند.
این وسیله به ابزاری روزمره در زندگی ما تبدیل شده است که فکرش را هم نمیکنیم که روزی وجود نداشته است. تاریخچه عینک ، داستان شروع و توسعهی این اختراع مهم بشر را به ما نشان خواهد داد.
عینکهای اولیه
متاسفانه اولین مخترع عینک شناخته نشده است. اما رومیان اولین کسانی بودند که به قابلیت شیشه در بهبود بینایی در هنگام خواندن پی بردند. آنها با شیشههایی بزرگنما دایرههایی کوچک میساختند و برای دید بهتر، از آناستفاده میکردند.
گاهی اوقات نیز این فریمها از شاخ حیوانات درست میشد. فریمها یا بر روی بینی قرار میگرفتند و یا با وسیلهای از پشت سر بسته میشدند.
بیشتر این عینکها توسط راهبان استفاده میشد، اما در دورهی رنسانس محبوبیت آن بیشتر شد و تکنولوژی آن نیز بهبود یافت.
آثار هنری موجود بهترین اثبات بر تاریخچه عینک و وجود چنین عینکهایی هستند، نقاشیهای باقی مانده از دورهی رنسانس، دانشمندانی را نشان میدهد که عینکهای اولیه بر چشم دارند و این عینک ها یا بر روی بینی آنها قرار گرفته و یا از پشت سرشان بسته شده است.
عینکسازها، لنزهای عینک را با ضخامتهای مختلف و براساس یک تست بینایی اولیه میساختند.
با شهرت یافتن این عینکها، ایتالیاییها آنها را در سراسر اروپا ترویج دادند و اکثرا به دست ثروتنمدان میرسید.
از آنجایی که تحصیلات در دورهی رنسانس یک ویژگی ارزشمند به حساب میآمد، عینک کم کم به سمبل هوش و موفقیت بدل شد.
با مطالعهی تاریخچه عینک طبی میتوان دریافت که این تکنولوژی برای چند قرن ثابت و بدون تغییر مانده است چرا که پس از آن اولین تصویر واضحی که از عینک میتوان یافت در قرن 17ام است.
عینکها کم کم به شکی طراحی شدند که از طریق ابزارهایی در پشت گوش قرار گیرند.
شاید مشهورترین عینک مدرن آن زمان عینکهایی با "فریم مارتینی" بود که توسط بنجامین مارتین ابداع شده بود. او ابتدا لنزها را به دونیم تقسیم کرده و سپس آنها را در یک فریم قرار میداد.
در واقع با نگاه به تاریخچهعینک میتوان دریافت که مارتین از پیشگامان در توسعه و ساخت لنز دقیق تر و نازکتر از لنزهای گذشته با فریمهای بادوامتر بوده است.
پیشرفتهای چشمگیر در تاریخچه عینک
پس از ساخت فریمهایی که پشت گوش قرار میگرفت، پیشرفت در ساخت و طراحی عینک سرعت پیدا کرد.
بنجامین فرانکلین تطبیقپذیری عینک را با اختراع "لنزهای دوکانونی" اضافه کرد. این عینک به افرادی که هم دوربین و هم نزدیک بین بودند این امکان را فراهم میکرد که بدون تعویض عینک و تنها با استفاده از یک عینک بینایی خود را بهبود ببخشند. او برای اولین بار این کار را با تقسیم این دو لنز از وسط و قرار دادنشان در یک فریم انجام داد.
استایل دیگری که در آن دوره اهمیت داشت "عینکهای قیچی شکل" بودند. این عینک ها را در واقع در جیب و یا همراه خود نگهداری میکردند و در صورت نیاز به دیدن منظره یا شی خاص و یا هنگام مطالعه آن را بیرون میآورند.
خیلی از افراد علاقهای نداشتند که در بیشتر مواقع عینک به چشم داشته باشند بنابراین این نوع عینک بهترین گزینه برای آنها بود. عینکی که دستههای آن به شکل قیچی بود.
آنچه در تاریخچه عینک آمده است نشان میدهد که با آغاز قرن 19ام عینکها هنوز در دسترس همه افراد جامعه نبودند. اما انقلاب صنعتی تولید و توزیع لنز و فریم عینک را تسهیل کرد و بیشتر مردان و زنانی که برای چشمان خود نیازمند عینک و بهبود بودند، به آن دسترسی یافتند.
عینک های مخصوص آستیگمات نیز در این دوره برای اولین بار ساخته شدند.
ابداعات مدرن در تاریخچه عینک
با ظهور تکنولوژی هایی که دقت عینک ها را افزایش میدادند و علاوه بر این پیشرفت در علم چشم پزشکی در قرن نوزدهم، تاریخچهعینک رنگ دیگری در قرن بیستم به خود دید و آن وارد شدن عینک به عرصهی مد و فشن بود.
عینکها در این دوره با طراحیهای زیباتر و ظریفتری وارد بازار مشتریان شدند. فریمهایی با شکلها ، جنسها و رنگهای مختلف برای چهرهها و رنگ پوست و موهای مختلف طراحی و تولید شدند.
برای مثال تئودور روزولت "عینک دماغی (پینس نز)" به چشم میزد، عینکهایی که دسته نداشتند و روی بینی قرار میگرفتند، این عینک در اویل قرن 19 بسیار مشهور بود اما با گذشت زمان تازگی خود را از دست داد و از مد افتاد.
امروزه بازهم از این نوع عینکها در طراحی عینکهای خاص استفاده میکنند برای آنهایی که علاقهی زیادی به طرحهای قدیمی و خاص دارند.
با گذشت زمان و ظهور مواد پلاستیکی قوی بیشتر عینک ها به جای فریم های فلزی، چوبی و استخوانی، با "فریمهای پلاستیکی" تولید شدند. چرا که پلاستیکها به راحتی قابل شکل دهی بودند و با وجود آنها مدلها و طرحهای مختلفی از عینک روانهی بازار شدند.
قرن بیستم را میتوان قرن رواج "عینکهای آفتابی" نیز نامید، با وجود این که عینکآفتابی برای اولین بار در چین و در قرن دوازدهم، نه برای بهبود دید بلکه برای محافظت در برابر نور خورشید، ابداع شده بود. همچنین از این عینکها در دادگاهها نیز استفاده میشد تا اینکه کسی حالت آنها را به هنگام حرف زدن متوجه نشود.
نزدیکترین ابداعات بشر در تاریخچه عینک که تاثیر چشمگیری در صنعت عینکسازی و بینایی داشت ابداع لنزهای رنگی و لنزهای پلاستیکی بودند که به ترتیب به منظور محافظت چشم در برابر آسیبهای نوری خاص و سبکتر شدن عینک، تولید و روانهی بازار شدند. و به این ترتیب عینک به شکلی که امروزه در دسترس ما قرار دارد، درآمد.
سوالات رایج در مورد تاریخچه عینک
عینکهایی که دسته نداشتند و روی بینی قرار میگرفتند، این عینک در اویل قرن 19 بسیار مشهور بود اما با گذشت زمان تازگی خود را از دست داد و از مد افتاد.
آنچه در تاریخ از عینک یاد شده است، نشان میدهد که اولین عینکی که قابلیت بر چشم زدن داشت در قرن 13ام در ایتالیا ظهور کرد.
در قرن 13 میلادی، لنزهای شیشهای برآمدهی اولیه داخل فریمهای چوبی یا چرمی قرار میگرفتند.
آنچه در تاریخچه عینک آمده است نشان میدهد که با آغاز قرن 19ام عینکها هنوز در دسترس همه افراد جامعه نبودند. اما انقلاب صنعتی تولید و توزیع لنز و فریم عینک را تسهیل کرد و بیشتر مردان و زنانی که برای چشمان خود نیازمند عینک و بهبود بودند، به آن دسترسی یافتند.
3 کامنتها
ممنون از مقاله خوبتون، من توی اقتصاد آفرین هم درباره تاریخچه عینک عینک ها خونده بودم، نوشته بود اولین عینک قدمتش به 2000 سال پیش برمیگرده!
اینجا نوشته بود
https://eghtesadafarin.com/academy-of-specialized-economic-articles/behavioral-economics-training/economic-lifestyle/346732/
سپاس از مطالب ارزشمندتون
عینک که اصل آن «آینک» است، از اختراعات ایرانیان به حساب میآید، پرفسور «پوپ» در کتاب «هنرهای زیبای ایران» عکس دستهیک عینک را چاپ کرده که مربوط به پیش از میلاد است و در ایران به دست آمده و هیچ فرقی با دسته عینکهای امروزی ندارد، در بیمارستان «گندی شاپور یا جندی شاپور» هم یک بخش چشمپزشکی وجود داشت به بیماران عینک میدادند، اعراب کاربرد عینک را از ایرانیان آموختند.